مقایسه اثرات لیدوکائین تنها و لیدوکائین همراه با پتیدین بر عمق و طول بی دردی حین و بعد از بلوک داخل وریدی اندام فوقانی

سابقه و هدف: یکی از روش های جایگزین بیهوشی که بطور مطمئنی از دیرباز با استفاده از داروهای بی حس کننده موضعی جهت انجام اعمال جراحی کوتاه مدت اندام ها مورد استفاده قرار گرفته است بلوک داخل وریدی موضعی است. این مطالعه به منظور مقایسه اثرات پتیدین همراه با لیدوکائین و لیدوکائین تنها در روش بلوک داخل وریدی اندام فوقانی جهت افزایش عمق بلوک و طول بی دردی پس از اعمال جراحی اندام فوقانی انجام شد. مواد و روش ها: در یک آزمون بالینی آینده نگر، 50 بیمار asa کلاس i و ii در گروه سنی 60-20 سال بطور تصادفی در یکی از دو گروه مطالعه قرار گرفتند. به بیماران گروه یک 40 میلی لیتر لیدوکائین 0.5% و به بیماران گروه دو 40 میلی لیتر لیدوکائین 0.5% به همراه 50 میلی گرم پتیدین بصورت موضعی تزریق شد. در انتهای عمل حین خالی کردن تورنیکه، به بیماران گروه یک 50 میلی گرم پتیدین داخل وریدی تزریق شد. زمان شروع درد تورنیکه ثبت گردید و عمق بلوک با استفاده از پاسخ بیمار به تحریک دردناک درست قبل از شروع جراحی توسط یک five points scale بررسی شد. تمام بیماران به مدت 12 ساعت پس از عمل از نظر شروع درد محل عمل، پیگیری و زمان آن ثبت گردید. یافته ها: زمان شروع درد تورنیکه در گروه یک، 29.5 دقیقه و در گروه دو، 42.9 دقیقه بود (p=0.023). طول بی دردی پس از عمل در گروه دو، (6.8 ساعت) بطور واضحی از گروه یک، (3.7 ساعت) بیشتر بود (p=0.002). عمق بلوک نیز در گروه دو نسبت به گروه یک بطور معنی داری بیشتر بود (p=0.013). نتیجه گیری: اضافه کردن پتیدین به لیدوکائین در روش بلوک وریدی اندام فوقانی در مقایسه با روش رایج لیدوکائین تنها، ضمن به تاخیر انداختن درد ناشی از تورنیکه و شروع درد پس از عمل، موجب افزایش عمق بلوک گشته و می تواند بطور واضحی سبب بهبود شرایط حین عمل گردد.